گاهگاهی  به  نگاهی  دل  ما را دریاب

 

 
 

جان به لب  آمده از درد  خدا را  دریاب

 

 

به  امیدی  به  سر کوی  تو  روی آوردیم

 

    

رسولا  به  د ر  خویش گدا را دریاب

 

     

سنگها می خورم ازدست جنون دل خویش 

  

من ِ  دیوانه    انگشت   نما   را    دریاب

 

    

به  وفاداری تو  شهره  شهرم  ای  دوست

 

 

ز  وفا   معتکف   کوی   وفا   را  دریاب

 

 

سالها  رفت  که   از   جام  محبت   مستم

 

 

من  دردی  کش   صهبای  ولا را دریاب

 

 

کاروان رفت ومن ازهمسفران دورم دور

 

 

من   از  قافله شوق   جدا   را   دریاب

 

 

راه باریک وبسی پر طروتاریک است

 

 

سببی  ساز و دراین مهلکه  ما را دریاب

 

 

تا  دلم   بار غم  عشق   به  منزل   فکند

 

 

شهسوارا !  من  افتاده  ز پا  را   دریاب

 

   

دوش رویای لب نوش تو با من می گفت

 

 

کا ی  شهید  غم من ! آ ب  بقا را دریاب

 

 

سوی پروانه نظر کن که دعا گوی تو باد

 

 

گنه  آلوده   خود  را   به   مدارا   دریاب

 

 

نظرات شما عزیزان:

برچسب‌ها: <-TagName->